Voor Nederlandse openwater zwemmers is het misschien wel het ultieme doel, de oversteek van het IJsselmeer. Een helse 22 kilometer lange tocht van Stavoren naar Medemblik. Voor Monica Bakker (66 jaar) en Cynthia Koolman (18 jaar) is dat een uitdaging die op hun lijf geschreven is. Deze twee echte openwater zwemmers zijn niet bang voor een uitdaging en hebben dan ook de oversteek als het doel van 2023. Een goede voorbereiding daarbij is natuurlijk van levensbelang, welke logischerwijs al ver voor de tocht begint. In dit artikel lees je hoe de voorbereiding op zo’n monstertocht te werk gaat en wat de doelen voor de dames zijn.
Voor degene die jullie nog niet kennen, stel je zelf even voor! En vertel daarbij gelijk wat nou je ultieme doel is?
Cynthia: Hoi, ik ben Cynthia Koolman. Ik ben 18 jaar oud en ik hou enorm van om lange afstanden te zwemmen. Hoe langer hoe beter, en het liefst ook nog eens in het openwater. Vanuit Overijsel heb ik een topsport status gekregen om mezelf nog meer te verdiepen in het zwemmen en om mijn openwater doel beter te kunnen halen/bereiken. Mijn ultieme doel is om mee te doen met het NK IJsselmeer en deze uit te zwemmen. Hopelijk met een mooie tijd en wie weet daarbij nog een leuke podium plek.
Monica: Ik ben Monica Bakker. Openwater liefhebber. Afgelopen zomer werd ik vierde op de 3 kilometer dames 65-69 jaar op het EK Masters. Ik wil volgend jaar, als alle voorbereidingen goed verlopen, het IJsselmeer over. Dit zit al heel lang in mijn hoofd en wil het nu eindelijk eens gaan proberen.
Hoe bereiden jullie je voor op deze monstertocht?
Monica: Afgelopen maanden heb ik al heel wat kilometers gemaakt in het buitenwater en zwembad. Ik heb mij tevens al aangemeld voor de oversteek in 2023. Hiervoor moest ik me eerst opgeven voor de 100x100m in Alkmaar (27 november 2022). Helaas was ik met de inschrijving wat te laat om net als Cynthia de 10 kilometer achter elkaar te zwemmen.
Cynthia: Ik ben me in de winterperiode meer gaan richten op die 10km, die ik zal moeten zwemmen om mij te plaatsen voor het NK. Dit heb niet perse gedaan door meer lange afstanden te gaan zwemmen/trainen, maar meer door naar mijn eigen tijden te gaan kijken en te berekenen hoe ik het beste kan zwemmen en hoe dat het beste in te delen. Een maand voor de 10km heb ik op de vrijdagavonden veel armen geoefend om mijn spieren alvast te laten wennen aan langere afstand ook om blessures te voorkomen.
Zo’n afstand zwem je niet zomaar. Wat heb je nog meer gedaan in de dagen voor die 10km?
Cynthia: Een week voor mijn 10km ben ik gaan kijken welke trainingen van belang waren en welke trainingen ik weinig aan had. En ik heb natuurlijk meer geslapen dan andere weken. Met mijn moeder ging ik praten hoe ik het beste de banen kon indelen en hoe we samen het beste konden communiceren in de richting van banen tellen. Daarnaast had ik alvast alles klaar gezet voor mijn voeding tijdens het 10km.
Dan is natuurlijk de grote vraag, hoe ging het?
Monica: In onze baan waren vijf zwemmers. Drie daarvan hadden geen ervaring met lange afstanden zwemmen. Niemand wilde voorop zwemmen, dus moest ik voorop. Achter mij zwom een man welke op geen enkel moment het over wilde nemen, hij vond het wel best. Wij hebben het met z’n tweeën afgemaakt. De eerste kilometers vielen mee, maar de laatste drie gingen niet helemaal vlotjes.
Cynthia: Vlak voor mijn race kregen wij nog een korte briefing over de chips en hoe ze werkten. Bij de briefing kregen wij ook de zwem volgorde te horen op basis van de vorige tijden van de 10 km. Ik zwom achter een meid die vorige keer 2uur en 29min over zwom (ik had 2uur en 45min staan), dus ik moest een tandje bij zetten om mijn doel tijd te halen (2uur en 30minuten). De eerste kilometers gingen erg goed en had zelfs mijn voorligger al enkele keren gelapt. Ik voelde mij op dat moment erg sterk dus ik ging door. Bij ongeveer 5km dacht ik in mijn hoofd “ik moet even iets rustiger zwemmen, anders hou ik het niet vol”. De tussentijden bleven alleen exact hetzelfde. Met nog ongeveer 8km te gaan, ging ik versnellen. Mijn tijden gingen ook omlaag en het voelde de laatste kilometer goed. Ik tikte met een goed gevoel aan. Mijn moeder en een goede vriend van mijn moeder dansten op de tribune. Ik dacht zelf het limiet net te halen, maar wat bleek ik zwom de 10 km in een tijd van 2uur en 23min!! Dik 7min onder het NK limiet IJsselmeer.
Hoe nu verder?
Monica: Ik ben blij dat ik weer een 10 kilometer heb gezwommen. De laatste 10 kilometers waren alweer van 2005 en 2006 op de langebaan in Vriezenveen. De komende maanden zullen er nog vele kilometers volgen.
Cynthia: In april 2023 ga ik met de toppers van de lange afstanden, zoals bijvoorbeeld Marcel Schouten en Sharon van Rouwendaal, de 10 km zwemmen. Daarnaast wil ik ook in het binnenbad meer gaan trainen op de lange afstanden en goede resultaten halen op bijvoorbeeld een NK 800 of 1500m.
Wordt vervolgd!
Comments are closed.